برای دخترکم

دخترک شیرینم

غروبها را دوست نداری. بهانه میگیری و نق میزنی. انگار دلتنگی و حوصله چیزی یا کسی را هم نداریکه البته همه اینها را از مادرت به ارث برده ای

آرمیدن در آغوش من تنها چیزی است که غروبها میتواند تو را آرام و راضی کند

وقتی دستهای کوچولویت را جمع میکنی و روی سینه من میگذاری و سرت را روی دستهایت تکیه میدهی من این شعر را برایت میخوانم و تو غرق در لذت میشوی و کم کم چشمهایت روی هم می آید

این شعر  وزن و قافیه ندارد و سرتا پا ایراد عروضی است اگر خوش شانس تر بودی و مادرت استعداد شاعری داشت حتما سعی میکرد چیز بهتری برایت بسراید

دختر به این زیبایی

مثل پری دریایی

یا یه فرشته رویایی

چرا گریه میکنه گاهی؟

خوب معلومه چرا

لالا داره لالا

این دختر ناز بلا

برای همینه که گریه میکنه حالا

عه! لالا داره لالا؟

خوب

پس باید چشمهای تیله ای سیاه و قشنگشو ببنده حالا

لالا بکنه لالا

تا خود صبح فردا

یالا

دختر ناز زیبا

چشمهای تیله ای سیاه و قشنگتو ببند حالا

لالا کن لالا

ملکه گلها

دختر بلا

خانوم طلا

چشمهای تیله ای سیاه و قشنگتو ببند حالا

لالا کن لالا

آفرین دختر زیبا

لالا کن لالا

ببین خواب های زیبا

خوابهای قشنگ و رویا

خواب فرشته ها و دریا

لالا کن لالا

تا خود صبح فردا